Om te kunnen innoveren moeten we echter wel weten wat innovatie is. En dat is nog niet zo simpel als het op voorhand lijkt. Want 'innovatie' is een vaak verkeerd gebruikt woord en door de tijd heen heeft het begrip 'innovatie' ook wel een andere invulling gekregen.
Maar dat neemt niet weg dat er tegenwoordig toch wel wetenschappelijke overeenstemming is over wat innovatie nu wel en niet is...
Het verschil tussen een innovatie en een uitvinding
We kennen allemaal wel de groepssessies waarin we 'iets nieuws' gaan bedenken. Gezamenlijk gaan we op zoek naar dat ene, nog nooit eerder bedachte, volledig vernieuwende idee.
Los van het feit dat ik sterke twijfels heb bij het nut van de meeste van die bijeenkomsten, ze scheppen een beeld van innovatie dat ronduit verkeerd is.
'Innovatie' is geen 'idee'. Een dergelijk 'idee' is een uitvinding! 'Innovatie' is daarentegen de succesvolle commercialisering van een nieuw product of nieuwe dienst. Van 'innovatie' is pas sprake indien er waarde aan de organisatie toegevoegd wordt, door meeropbrengsten of door kostenbesparingen.
Innovatie is dus een uitvinding die (voor de eerste keer) toegepast wordt.
Innovatie is geen toevallige gebeurtenis
Een tweede belangrijk kenmerk van innovatie is dat het geen toevallige verandering is. Innovatie is het gevolg van een bewuste handeling van mensen.
Innovatie heeft een doel!
Niet iedere radicale verandering is dus een innovatie. Pas als die verandering gezocht en succesvol toegepast is om een specifiek vooropgesteld doel te bereiken is er sprake van innovatie.
De mate van verandering
Innovatie is verandering. Maar niet iedere verandering is een innovatie. Innovatie wordt bepaald door de mate waarin verandering plaats vindt. In de literatuur is daarbij sprake van 'een schoksgewijze verandering', één die groter is dan een evolutionaire ontwikkeling (=aanpassing).
De grote van de schok bepaalt of er sprake is van een 'marginale innovatie' of een 'radicale innovatie'.
Dit laatste is van groot belang omdat we bij innovatie vaak geneigd zijn alleen naar radicale veranderingen te kijken. Daardoor zien we de marginale innovaties over het hoofd en waarderen die ook niet als zodanig. Ze zijn, kort door de bocht geformuleerd, 'minder sexy' of, erger nog, ze worden niet eens (h)erkend als innovatie.
Fondsenwervers, maar zeker ook hun leidinggevende en collega's van andere afdelingen binnen goede doelen, hebben de neiging om marginale innovaties al snel af te doen als 'kleine, onbeduidende, aanpassingen'. Waarmee ze het innovatieve karakter van sommige ontwikkelingen bagatelliseren. Terwijl er ieder jaar wel degelijk veel kleinere innovaties plaatsvinden!
Innovatie is subjectief
Hoe gek het ook klinkt, innovatie is een zeer subjectief begrip. Veel innovaties waar de ene persoon lyrisch over kan vertellen, zijn voor andere personen totaal geen innovatie.
Laat ik als voorbeeld de telemarketing nemen. Voor degene aan wie telefonisch om een donatie gevraagd wordt, de potentiële donateur, maakt de wijze waarop hij of zij gebeld is niet uit. 'Gebeld worden' was in 1970 niet fundamenteel anders dan in 2010.
Maar praat eens met een call center over de ontwikkeling van de database versus de adreslijst op papier, van 'dailer technologie', waar vroeger nog handmatig een nummer gedraaid werd, of de stap van vaste telefonie naar 'Voice over IP (VOIP)' enz., en diezelfde branche heeft al heel wat innovaties doorgemaakt.
Dit subjectieve karakter van innovaties brengt met zich mee dat lang niet iedereen in staat is om de waarde van een innovatie in te kunnen schatten. Zo worden veel goede ideeën in de eerder genoemde 'groepssessies' terzijde geschoven omdat tenminste een deel van de aanwezigen geen goede inschatting kan maken van de toegevoegde waarde van het idee, vaak ten gevolge van een gebrek aan diepgaande kennis van bestaande producten en processen.
Maar dat geldt ook voor fondsenwervers zelf! Ze missen kansen doordat ze slecht op de hoogte zijn van de productieprocessen bij hun leveranciers. -Hier kom ik in een later blogpost op terug-
De factor 'tijd'
Het begrip 'schoksgewijze verandering' impliceert een aanwijsbaar moment van verandering. Maar zo simpel is het vaak niet. Een innovatie kan best plaatsvinden over een langere periode.
Wanneer we na een eeuw terugkijken op een verandering, is een innovatie die er enkele jaren over gedaan heeft om tot volle wasdom te komen, bijvoorbeeld omdat er nog heel wat aan verbeterd moest worden, toch een 'schoksgewijze verandering'. Denk maar eens aan het internet.
Niet iedere innovatie verschijnt als een 'donderslag bij heldere hemel'. Sterker nog, de meesten niet! 'Innovatie' is geen recept voor 'instant succes'.
Daarom is het ook zo gevaarlijk en een misvatting om innovaties meteen af te rekenen op hun commerciële resultaat. Soms heeft het gewoon even tijd nodig of een extra stapje...
Conclusie
Wat kunnen we nu met deze kennis over innovatie?
Wanneer we het over 'innovatie in fondsenwerving' hebben zijn er een paar elementen om goed vast te houden in onze gedachten:
- Innovatie is geen uitvinding.
- Innovaties hebben een doel.
- Innovaties zijn zelden 'radicaal'.
- Innovaties moeten waarde toevoegen.
- Innovaties kosten tijd om tot wasdom te komen.
- Innovaties zijn subjectief.
- Tijd
- Middelen
- Geduld
- Actuele kennis
- ... en als allerbelangrijkste: een lange termijn doel!
'Wat is het doel?'
Kan jij die vraag echt beantwoorden?
Dit is deel 2 in een serie blogposts over innovatie in fondsenwerving. Deel I vind je hier.
Heb je Fundraiser Online al bezocht op Facebook?
Op mijn Facebook pagina vind je nog veel meer interessante informatie voor fondsenwervers!
Volg Fundraiser Online ook op Twitter
Geen opmerkingen:
Een reactie posten