Confrontatie als succesfactor

Goede doelen ontstaan doordat een groep mensen een probleem in de maatschappij identificeert dat niet door anderen, bijvoorbeeld de overheid, opgepakt wordt of kan worden. Ook kan het zijn dat het probleem al onderkend is, maar de gekozen oplossing niet ieders goedkeuring kan wegdragen.

'Dan gaan we het zelf doen' of 'We gaan het anders/beter doen' is de logische volgende stap. En, hoera, een nieuw goed doel is geboren!

Daarbij is de aard en omvang van 'het probleem' vaak bepalend voor het succes van het goede doel in kwestie. Waarbij de omvang van het probleem in grote mate bepaald wordt door de omvang van en de impact op de groep die er mee geconfronteerd wordt.

 Volume en Impact 

In Nederland krijgt iedereen vroeg of laat in het leven in de directe omgeving te maken met iemand die overlijdt aan kanker. Statistisch is het bijna onmogelijk om dat niet mee te maken. En door de ellende die het ziekteproces veroorzaakt, worden we allemaal, vaak langdurig, met dit probleem geconfronteerd in onze directe omgeving. Volume gegarandeerd dus.

Nederland kent daarentegen maar een relatief beperkt aantal nierpatiënten. Maar de impact van hun aandoening(en) is zo groot en het proces dat zij langdurig ondergaan, denk aan dialyse en het proces van transplantatie, zo ingrijpend, dat er om hen heen veel meer mensen indringend mee geconfronteerd worden. De impact van één nierpatiënt op zijn omgeving is daardoor vaak groter dan bij vele andere ziekten.

Confrontatie

Draagvlak, en daarmee de voedingsbodem voor ondersteuning, is vaak sterk afhankelijk van het aantal mensen dat geconfronteerd wordt met 'het probleem' en het probleem ook daadwerkelijk als een probleem ervaart. Want rationeel weten wat een probleem is, is nog iets heel anders dan het emotioneel als een probleem ervaren dat ook opgelost moet worden.

Confrontatie, in volume en impact, is een cruciaal element voor succesvolle fondsenwerving.

Bereik van confrontatie

Eén van de eerste vragen die je je bij een (nieuw) goed doel dan ook moet stellen is de vraag hoeveel mensen geconfronteerd worden met het probleem dat je wilt gaan oplossen. Dat is dus niet hetzelfde als, in analogie met bovenstaande voorbeelden, het aantal patiënten, maar kan ook de impact van de patiënt op zijn omgeving betreffen.

In mijn consultancypraktijk zie ik dat het daar nog al eens mis gaat. De doelgroep van een goed doel is te klein of de impact van het probleem niet zwaar genoeg om op lange termijn voldoende maatschappelijk draagvlak te waarborgen.

Eén bemiddelde donateur, particulier of institutioneel, kan, gevoed door een hoge mate van betrokkenheid, immers best een organisatie opzetten en enige tijd mogelijk maken, maar zodra die persoon wegvalt, resteert er voor de organisatie dan vaak te weinig toekomstperspectief.  
 
Fundraising myopia

Nauw verbonden aan het 'confrontatievraagstuk' is overigens ook een ander issue: 'Fundraising myopia'. Het is een vorm van bijziendheid, waarbij bestuur, directie en/of medewerkers de impact van het probleem dat zij trachten op te lossen schromelijk overschatten.

Vaak komt dit voort uit het feit dat zij zelf door hun werk en persoonlijke betrokkenheid dagelijks te maken hebben met de problematiek, terwijl anderen er maar in beperkte mate mee geconfronteerd worden. Ze overschatten daardoor hun eigen maatschappelijke betekenis en overschatten daarmee dus ook het fondsenwervende potentieel.

Framing

Confrontatie is flexibel in de tijd, problemen zijn immers niet altijd aanwezig of worden opgelost, en impact is soms zelfs stuurbaar.

Niet voor niets is één van de belangrijkste voorwaarden voor een TV avond om de slachtoffers van een ramp te helpen dat er voldoende beeldmateriaal beschikbaar is en de pers er voldoende aandacht aan besteedt. Dan zijn er immers genoeg mensen vooraf met het probleem geconfronteerd (bijna onvermijdbaar) én kan die avond de impact door de beelden nog eens vergroot worden.

Een andere vorm van stuurbaarheid is 'framing'. Soms is het noodzakelijk om de impact van een probleem 'naar mensen toe te brengen.' Het volume is er wel, maar de impact initieel onvoldoende zonder verdere invulling.

Neem het probleem van 'opwarming van de aarde', dat regionaal heel verschillende uitingsvormen kent.
 
In Nederland hebben wij in het verleden een aantal malen een grote watersnood gehad. Wij, als inwoners van een delta, van nature op ons hoede voor wassend water, kennen het gevaar van een stijgende zeespiegel maar al te goed. We hebben het als maatschappij, en soms persoonlijk, aan den lijve ondervonden. Het probleem 'opwarming van de aarde' is hier dus goed te koppelen aan 'overstromingsgevaar'.

In wintersportgebieden wordt hetzelfde probleem echter gekoppeld aan 'teruggang van toerisme en dus inkomensverlies en verlies van toekomstperspectief', terwijl in weer andere gebieden het probleem bijvoorbeeld gekoppeld wordt aan 'verwoestijning'. 

In alle bovenstaande gevallen wordt confrontatie met 'het probleem' vergroot door de persoonlijke impact te vergroten, het probleem dichter bij de emotie van een specifieke doelgroep te brengen.

Kritische Succesfactor

'Confrontatie' is zeker niet de enige graadmeter voor succes, maar wel een kritische succesfactor voor ieder goed doel. Zonder volume en impact is succesvolle fondsenwerving niet erg kansrijk.

Wanneer je overweegt om een nieuwe organisatie op te richten of je afvraagt waarom fondsenwerving zo moeizaam gaat, analyseer dan eerst eens goed hoeveel mensen met de gevolgen van het probleem dat je probeert op te lossen echt een emotionele band hebben. Het verklaart vaak meer dan je denkt!  

Oh ja, en niet onbelangrijk:

Vergeet je in je communicatie niet om het probleem ook te benoemen?   

Want confrontatie moet wel blijven plaatsvinden! 



Like Fundraiser Online op Facebook!
Op mijn Facebook pagina vind je nog veel meer interessante informatie voor fondsenwervers!

Follow Me on Facebook

Volg Fundraiser Online ook op Twitter
Follow FundraiserOnl on Twitter

Geen opmerkingen:

Een reactie posten