Je kan natuurlijk gaan hardlopen, fietsen, hiken, klimmen of schaatsen, enfin, wat al niet meer voor het goede doel. Maar gesponsord computerspelletjes spelen voor een camera? Over deze variant had ik wel gehoord, maar nog nooit zo goed uitgewerkt gezien.
Het concept werkt als volgt: Voor iedere donatie die het team krijgt, spelen ze een level van één van de vele Mario spellen die er de afgelopen 25 jaar op de markt zijn gekomen. Ze zenden dat via een livestream uit, je kan ze dus zien zitten spelen. Hoe langer ze spelen (dagenlang uiteindelijk), des te meer moet er gedoneerd worden.
Wat ik wel leuk vind is dat de heren eerst de actie bedacht hebben en er vervolgens een goed doel bij gezocht hebben. Het is ze dus niet aangereikt, ze zijn er zelf mee gekomen. Ze spelen om kinderen te laten spelen, hoe toepasselijk.
Bekijk zelf maar eens wat ze in al hun enthousiasme voor elkaar gekregen hebben. Petje af...
mariomarathon
Dit soort succesvolle acties krijgen vaak een vervolg. Ieder jaar in dit geval. Het concept staat, is bewezen en door de jaren heen zien we dat de opbrengst toeneemt. Wat klein begon wordt zo steeds iets groter. Het is een bevestiging van wat we al weten van dit soort acties. Het eerste jaar draait op het enthousiasme, maar kost vaak meer dan het oplevert, de winst zit in de lange termijn. Doordat het eigendom van het concept bij de heren zelf ligt, voelen ze zich er ook steeds meer verantwoordelijk voor.
Als fondsenwerver kan je hier ook veel van leren:
- Iemand die zich bij je organisatie meldt moet je vooral positief stimuleren, je hulp aanbieden. Daarmee stimuleer je ze om nog een stap extra te doen en te blijven doen.
- Stimuleren is iets anders dan het van ze overnemen, dat moet je juist niet willen.
- Niet teveel reguleren of voorwaarden stellen, dat is ook gevaarlijk want het slaat het enthousiasme dood.
- Help ze, vertel erover aan anderen op je website, tweet en blog, schrijf erover in je nieuwsbrief en vergroot hun publiek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten