Het lijkt toch zo logisch dat je gelooft in wat je doet als je voor een goed doel werkt. Dat je die organisatie dus zeker zelf steunt. Helemaal als je wel van anderen verwacht dat ze die organisatie steunen. Maar dat bleek in deze volstrekt niet representatieve steekproef helemaal niet zo logisch te zijn.
- Van de ongeveer 35 mensen, overwegend werkzaam binnen de afdelingen fondsenwerving, communicatie of vrijwilligers-management was ruimschoots 80% geen lid of structureel donateur! Er was welgeteld 1 (één!) persoon met een schenkingsakte bij de eigen organisatie!
- Wel gaf iets meer dan de helft aan incidenteel aan de eigen organisatie te schenken.
- Tijdens één op één gesprekken bleek ten aanzien van die eenmalige donaties vaak, dat dit vooral gebeurde als gevolg van 'peer pressure'. Er werd bijvoorbeeld op kantoor gecollecteerd door een collega tijdens de collecteweek. Men durfde gewoon geen 'nee' te zeggen tegen de collecterende collega, of af te gaan tegenover de toekijkende collega's.
De antwoorden van de die ik kreeg van de niet-gevers vielen uiteen in een aantal soorten:
- Privacy: 'Het gaat je niets aan.' Okay, fair enough, daar heb je natuurlijk een valide punt.
- 'Ik doe al genoeg'. De variatie hierop waren ongeveer:
- 'Weet je wel hoeveel uren ik gratis overwerk voor deze organisatie?'
- 'Ik collecteer ook al'
- Ik doneer tijd!
- Binnenkort laat ik mij weer sponsoren als ik ga hardlopen.
- 'Ik lever financieel al genoeg in door hier te werken':
- 'In het bedrijfsleven zou ik veel meer verdienen. Dat is mijn donatie.'
- 'Zodra ze me fatsoenlijk gaan betalen'
- 'Ik ben geen vrijwilliger!
- Dat is mijn salaris inleveren om mijn salaris te betalen!'
- 'Ik bepaal zelf wel aan wie ik geef'
- 'Zo leuk vind ik de organisatie nou ook weer niet.'
Ik schreef al: het is geen gefundeerd onderzoek, maar zelfs als er maar een kern van waarheid in deze uitkomsten zit moeten we ons toch echt zorgen gaan maken. Dan hebben we onze collega's nog iets bij te brengen over de ethische aspecten van ons werk....toch?
-----------------------------------------------------------------------------
Ik zou graag eens bij een organisatie een steekproef willen nemen om uit te zoeken hoe het zit met het geefgedrag van hun eigen werknemers en daar een post aan wijden, desgewenst zonder de organisatie te noemen. Gegadigden? Mail naar wvankaam@sestertius.nl of bel me op 06-81 39 99 83
-----------------------------------------------------------------------------
Volg je Fundraiser Online al op Twitter? @FundraiserOnl
Blijf op de hoogte van elke nieuwe publicatie.
Heel goed punt Walter. Inderdaad heel raar. Ik denk dat gemiddeld tussen de 10%-20% van de werknemers van een goed doel donateur is van de organisatie waar ze voor werken. En dan zijn de fondsenwervers misschien nog wel oververtegenwoordigd in de groep donateurs...
BeantwoordenVerwijderenMisschien eens een Poll aan wagen op LinkedIn?
Hoi Reinier,
BeantwoordenVerwijderenPoll kan, maar bij een poll heb je toch meer risico op sociaal wenselijke antwoorden. Volgens mij is een cross van personeelsbestand met donateursbestand nog steeds het meest zuivere. Vandaar mijn oproep...
Ten aanzien van je punt over welke groep onder- dan wel oververtegenwoordigd is, ik heb geen flauw benul.Ik had er eerlijk gezegd nog nooit over nagedacht...
Ik heb dezelfde vraag vaak aan groepen gesteld, o.a. in workshops, met vergelijkbaar resultaat± wel discussie, nauwelijks giften. Hoewel, die van opm. over die vergoeding slaat wel alles. Op de Vakdag Fondsenwerving bebben we een experiment gedaan: mooie (uiteraard Engelse) collectebussen op allerlei plaatsen. Doel: Fonds van IFC om fondsenwervers uit ontwikkelingslanden aan dat congres deel te laten nemen. Resultaat: zo goed als niets. De situatie: zo'n 1.500 man (m/v) krijgt gratis en voor niets een geweldige dag over het vak. Op een enkeling na denkt niemand: laat ik iets terugdoen. Natuurlijk, ik weet het, we hadden volgens de regels van de kunst bij elke bus twee betrokken, beetje jonge en vooral leuke mensen moeten zetten, die enthousiast iedereen zouden hebben opgewekt te geven. Hebben we niet gedaan, want genoeg om handen die dag. De les? Fondsenwervers zijn net mensen, als je wilt dat ze geven, moet je ze dat vragen. Maar juist vanwege de essentie van ons vak is het ook heel teleurstellend. Je vraagt je werkeiljk af waarom je zo´n dag eigenlijk gratis aanbiedt.
BeantwoordenVerwijderenEn minstens zo interessant is om te weten hoeveel bestuursleden van fondsenwervende instellingen zelf donateur zijn!
BeantwoordenVerwijderenHallo Jaap, Pelagia,
BeantwoordenVerwijderenDank voor jullie bijdragen
@ Jaap
Het bevestigt het beeld zeker. En ja, mee eens, je zult moeten vragen. Maar enigszins hypocriet blijf ik het wel vinden.
@ Pelagia
Ja, ben ik zeker nieuwsgierig naar! Maar de enige manier om daar achter te komen is echt in je eigen database gaan kijken. Ik verwacht echter wel dat het percentage heel wat hoger zal zijn. Ik ken namelijk ook heel wat bestuursleden die wel vrijgevig zijn/waren.
Hoi Walter,
BeantwoordenVerwijderenJe artikel opent een boeiende discussie, waaraan ik graag een bijdrage lever. Een aantal opmerkingen van de mensen die je gesproken hebt, zijn op z'n zachtst gezegd niet handig om niet te zeggen ronduit dom.
Van de andere kant vind ik je uitgangspunt dat een fondsenwerver ook aan zijn eigen organisatie moet geven niet volledig. Het gaat m.i. om het commitment aan de doelstellingen van de organisatie, wat verder gaat dan doneren alleen.
Bij het 'waarderen' van alle relaties (dus ook fondsenwervers) van een charitatieve instelling is de analyse van de persoonlijke financiële bijdrage alleen te beperkt. Iedereen zonder een eigen financiële bijdrage kan met het organiseren / participeren aan evenementen, collectes lopen of communicatie via social media nog steeds van onschatbare waarde zijn voor het goede doel omdat ze op deze manier awareness creëren of fondsen werven bij derden.
Ik ben dan ook meer geïnteresseerd in het complete overzicht waarin dergelijke 'bijdragen' ook meegenomen worden. Waarbij ik overigens op basis van mijn ervaringen helaas wel verwacht dat je nog steeds te veel fondsenwervers tegenkomt die hun functie beschouwen als werk, met (te) weinig commitment aan de doelstellingen van hun eigen organisatie.
En dat is natuurlijk ook het goed recht van deze mensen, maar hoe kunnen ze dan commitment van hun donateurs, vrijwilligers of andere betrokkenen verwachten als ze zelf niet het goede voorbeeld geven? Het is net als Nina Brink die zoveel vertrouwen had in de beursgang van World Online dat ze niet wist hoe snel ze van haar aandelen af moest.
Groet,
Jeroen
Hallo Jeroen,
BeantwoordenVerwijderenDank voor je uitgebreide reactie!
Natuurlijk maak je een terecht punt, maar waar het mij echt om gaat is de betrokkenheid van alle medewerkers, ongeacht of ze nu fondsenwerver zijn of niet, bij de organisatie. Het is soms ook een duivels dilemma, want als medewerker van een goed doel zit je in nog al wat verschillende 'rollen'. Daarom verdient je reactie ook meer dan een korte reactie hier, en heb ik inmiddels besloten daar op korte termijn maar een post over te schrijven, alhoewel ik dan in het kader van dit blog wel een beetje 'off topic' dreig te raken.
Maar ik zou er velen mee tekort doen om dat nu te laten liggen, zoals blijkt uit de reacties die ik de afgelopen uren mocht ontvangen...
Hallo Walter,
BeantwoordenVerwijderenik kan het toch niet laten te reageren. Persoonlijk vind ik dit een bijzonder vreemde discussie.
Ik ben zelf, wegens mijn financiele situatie, inderdaad geen donateur van de Hartstichting, waar ik wel voor werk. Zegt dit iets over mijn betrokkenheid? Of zelfs dat mij iets bij moet worden gebracht over de ethische aspecten van mijn werk?
Ik denk zelf eerlijk gezegd van niet. Inderdaad, maak je bewust een forse stap terug in salaris op het moment dat je je hart volgt en voor een goed doel gaat werken. De gevolgen voor je prive-situatie neem je bewust.
Vraag is dan inderdaad, zoals Jeroen ook aangeeft, of je dan betrokkenheid alleen in die donatie moet vertalen. Of in alle andere mogelijkheden om je in te zetten voor een goed doel. Net zoals wij ook niet onze betrokken achterban beperken tot onze donateurs.
Zelf ben ik daarom ook collectant, juist vanuit die betrokkenheid, maar ook om als marketeer te ervaren wat onze achterban van ons ziet. En wat we aan de deur te horen krijgen. Datzelfde argument geldt ook voor donateurs natuurlijk, ik sta dan ook op alle schuillijsten. Daarnaast steek ik hart en ziel in mijn betaalde en onbetaalde uren.
De financiele situatie verschilt van persoon tot persoon, en het is daarom m.i. niet gepast om daarmee uitspraken te doen over zijn of haar betrokkenheid.
Daarmee wil ik overigens niet zeggen dat betrokkenheid van de medewerkers bij de doelstellingen van je organisatie niet een belangrijk aandachtspunt is. Maar laten we daar vooral wat genuanceerder naar kijken.
groet,
Ellen
Hallo Ellen,
BeantwoordenVerwijderenHartelijk dank voor je uitgebreide reactie en goed dat je een tegengeluid laat horen! Natuurlijk is er geen zwart/wit, alhoewel het voor het op gang brengen van een discussie wel goed is om het eens ongenuanceerd te stellen.
Voor mijn genuanceerdere inhoudelijke reactie verwijs ik je naar het hierboven reeds aangekondigde vervolg op deze post, die je ongetwijfeld ;-)) zult lezen!