Dilemma!

De laatste weken werd ik geconfronteerd met een drietal vermogensfondsen die een grote lijst aanvullende vragen hadden naar aanleiding van een verzoek om ondersteuning van een project. Nu ben ik daar wel vaker mee geconfronteerd, maar ik ben eigenlijk heel nieuwsgierig naar jullie mening hierover, beste lezers. Niet in de laatste plaats omdat ik weet dat niet alleen ik, maar veel meer organisaties regelmatig met deze problematiek worstelen. 

De case is samengevat iedere keer vrijwel identiek:

(1) Het gaat om een project waarvoor cofinanciering gevraagd wordt voor een bedrag tussen de € 3.500,- en € 6.000,-. Er is in alle gevallen al een dekking van tenminste 50% van het project.

(2) In alle drie de gevallen laat het fonds in kwestie weten genegen te zijn een deel van het verzoek ter honorering voor te leggen aan het bestuur. We praten dan dus feitelijk over ondersteuning ter hoogte van € 2.500,- tot  € 4.000,- .

(3) In alle gevallen vraagt het fonds nog wel om een grote hoeveelheid aanvullende informatie. Informatie waarvan men vindt dat die beschikbaar moet zijn, maar die in de praktijk van alle dag bij de organisatie niet beschikbaar is.

(4) In alle gevallen kost het schriftelijk beantwoorden van de gestelde vragen dientengevolge tenminste een dagdeel, in de meeste gevallen (veel) meer.

De primaire reactie die dat bij mij oproept is: 'Laat maar zitten!'. En wel hierom:

Uitgaande van een realistisch percentage Kosten Eigen Fondsenwerving van 20% zouden de totale kosten van de aanvraag niet meer mogen bedragen dan maximaal circa 20%. Dat is dus in deze (echte!) voorbeelden € 500,- tot € 800,-. Voor dat geld moeten:
  • De potentiële fondsen geïdentificeerd worden;
  • Het oorspronkelijke verzoek ingediend worden;
  • De aanvullende vragen beantwoord worden;
  • Gecommuniceerd worden, vaak meerdere keren zowel schriftelijk als mondeling, met het fonds in kwestie;
  • De financiële transactie na toekenning bewaakt worden;
  • Soms zelfs een aparte projectadministratie gevoerd worden;
  • Eén, maar vaak meerdere, rapportages aangeleverd worden.
Tenzij je medewerkers hebt die dit werk voor een bedrag ver onder het minimumloon wensen te doen is het financieel onmogelijk. Oh ja, en dan zijn er nog heel wat fondsen die 7,5% kosten al teveel vinden!

Dat roept  bij mij altijd de vraag op waar nu het echte probleem zit. Is het bij de de fondsen, die in ruil voor hun bijdrage de goede doelen overvragen? Is het bij de organisaties, die hiervoor geen dekking zouden moeten zoeken bij fondsen? Of is er sprake van een wezenlijk verschil van opvatting tussen beide partijen over hoe filantropie in elkaar zit of tenminste zou moeten zitten?

Voor alle duidelijkheid (en hier zijn nog wel eens misverstanden over): Ik ken een heleboel goede doelen waar op deze wijze jaarlijks tussen de € 60.000,- en € 100.000,-  bij fondsen opgehaald wordt, en alleen al de arbeidsplaats van de desbetreffende medewerker tenminste € 25.000 tot € 40.000,- per jaar kost. Niet het salaris, maar de kosten voor de werkgever. Dat kan mijns inziens echt niet uit.

Heel graag zou ik jullie opinie hier over horen, liefst in de reacties op dit blog, desnoods anoniem. Indien je vind dat dit echt niet kan (ik zou eerlijk gezegd niet weten waarom, maar toch) mail me dan, dan kom ik er later zeker op terug. Alvast hartelijk dank voor je reactie!


Volg je Fundraiser Online op Twitter?
@FundraiserOnl 

 
Follow FundraiserOnl on Twitter
   

2 opmerkingen:

  1. Dag Walter,
    Ook ik loop hier tegenaan. In de culturele sector heb je veel kleine (startende) stichtingen. Zij hebben geen geld om een fondsenwerver in te huren, hoewel ze wel het nut er van inzien. Vaak bestaat de stichting uit een artistiek leider en een bestuur met daarnaast een aantal zzp-ers, vrijwilligers/ stagiaires. Het fondsenwerven komt niet echt van de grond, omdat alle aandacht naar het artistieke proces gaat. Het fondsenwerven wordt er als het ware 'even bij gedaan'. Wanneer er toch een fondsenwerver gezocht wordt is het percentage niet meer dan 10% (een stuk lager nog dan het percentage van 20% waar jij het over hebt), zelfs dan willen vermogensfondsen vaak niet aan dat bedrag meebetalen.

    Het is een lastig gegeven, kleine stichtingen gebruiken vaak de fondsen als opstartbudget waarmee ze vervolgens met een marginale winst hun producten aan de man proberen te brengen. Er gaan vaak meer uren inzitten dan begroot en de fondsenwerver komt op de laatste plaats. Een kromme situatie in mij ogen, want met een beetje hulp kan de stichting veel verder op weg worden geholpen om meer op eigen benen te staan. En dat is tenslotte ook de doelstelling van veel vermogensfondsen: ondernemerschap stimuleren.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Succes met je projectadministratie! We lopen er allemaal tegenaan, maar het is zaak de voor jou meest efficiënte en doelmatige manier te vinden.

    BeantwoordenVerwijderen