Informeren, minder vragen...

Het was weer even geleden, maar enige tijd terug overkwam het me weer eens. Zoals meestal was het ook nu een Hoofd Communicatie van een goed doel die, na presentatie van een fondsenwervend concept, met de altijd weer 'briljante' opmerking kwam:

'Maar als we alleen maar om geld vragen, dan krijgt iedereen een hekel aan ons. Zo lukt het nooit om onze achterban meer te betrekken. We moeten ze juist meer informeren en minder om geld vragen.'

Drie keer diep ademhalen en dan...

....vooral niet zeggen wat je echt zou willen zeggen, namelijk :  

Sukkel, zoek een andere baan! Je hebt er helemaal niets van begrepen en je zult het ook nooit begrijpen. Val ons niet lastig, houd je mond, verdwijn stilletjes uit deze kamer, liever nog, uit dit pand, en bemoei je er nooit meer mee!

...maar dan minder genuanceerd!



...Oops,sorry, nee, dan toch maar kiezen voor een nette uitleg:

• Goede Doelen zijn er om een maatschappelijke misstand aan te pakken en indien mogelijk op te lossen. Dat doen ze door enerzijds hulpverlening of onderzoek te (laten) doen en daar anderzijds middelen voor te vergaren. Geen middelen, geen hulpverlening, zo simpel is het verband.
• Middelen vergaar je door er om te vragen. Geen vraag, geen donatie, dus geen middelen te besteden. Geld krijgen is het eerste, tweede en derde doel van charitatieve communicatie.
• Geld vragen is niet iets om je voor te schamen. Iedereen begrijpt en verwacht dat een goed doel om geld vraagt. Vragen om geld is geen probleem! Vragen om geld om de oplossing van een maatschappelijk probleem te realiseren is wat een goed doel doet. Ja, dat hoort onverbrekelijk bij je imago en identiteit!   
• Mensen bij je organisatie betrekken doe je om meer te ontvangen. Relaties moeten geld opleveren. Een relatie is alleen interessant als die ook direct of indirect aan je doneert. Je 'achterban' zijn donerende relaties. Aan een applausmachine heb je weinig, die gaan het probleem niet oplossen.
• Het overgrote deel van de mensen in je achterban denkt niet continu aan je en is niet de hele dag bezig met dat wat je organisatie aan misstanden probeert op te lossen. Donateurs nemen aan dat je goed werk verricht en na een donatie gaan ze er van uit dat je hun geld goed besteed. Daarna vergeten ze je, totdat ze weer met je organisatie geconfronteerd worden. Pas als ze de indruk hebben dat je je werk niet naar behoren vervult zullen ze extra aandacht hebben.
• Het grootste deel van je achterban wil niet eens alle details van je werk weten.  Het is een zeer selecte groep die zo betrokken is dat ze een grote honger naar informatie over jou werk hebben.
• Er is nauwelijks een aantoonbaar verband tussen 'meer weten' en 'meer geven'. Wel een omgedraaid verband, omdat het toevoegen van rationele informatie leidt tot minder doneren. Extra informatie werkt alleen opbrengst-verhogend indien het de betrokkene extra emotioneert! Rationele betrokkenheid is mooi, maar zelden stimulerend om meer te geven.

Bovenstaande redenatie gaat niet op voor relaties die je werk echt heel goed begrijpen. Overheden, vermogensfondsen, grote relaties zoals bedrijven of grote particuliere donateurs. Maar het is wel de norm van de vele 'kleine relaties'. Informeren is goed, maar alleen als die extra informatie ook bewezen toegevoegde waarde heeft, dus extra middelen oplevert. Informeren kost geld. En was dat geld nu juist niet bedoeld om hulp te verlenen?

Volg je Fundraiser Online op Twitter?
@FundraiserOnl