Toch was iedereen geschokt bij die gebeurtenissen. Maar de feiten weten weinig mensen meer. Iets om over na te denken, nietwaar?
Fondsenwervers en grote getallen. Omdat we altijd willen benadrukken hoe belangrijk ons werk wel niet is, hebben we de neiging mensen om de oren te slaan met cijfers. Vooral shockerende cijfers. Hoeveel mensen er jaarlijks aan kanker overlijden, hoeveel mensen er jaarlijks omkomen in het verkeer, hoeveel mensen er slachtoffer zijn van een natuurramp, hoeveel diersoorten er ieder jaar uitsterven. We leggen het allemaal vast en rapporteren het maar al te graag.
Daarin verschillen we niet echt van journalisten, die ook graag dergelijke cijfers publiceren. Want laat er geen twijfel over bestaan, het zijn ook inderdaad indrukwekkende cijfers. Maar blijkbaar meestal niet indrukwekkend genoeg om lang te blijven hangen. Hoe komt dat toch?
De belangrijkste reden is dat je je in grote getallen niet kan verplaatsen. Je inleven in een massa gaat niet, je verplaatsen in heel veel personen tegelijk is onmogelijk. Een massa maakt anoniem, het ontmenselijkt en rationaliseert. Grote getallen hebben geen gezicht. Niemand 'voelt' het verschil tussen 100.000 of 140.000 slachtoffers, het is allebei heel veel en verschrikkelijk.
We kunnen proberen het tastbaarder te maken, bijvoorbeeld door te stellen dat 40.000 mensen een stadion vol is, of uit leggen dat 140.000 mensen ongeveer evenveel is als alle inwoners van Den Bosch of Amersfoort, maar het blijft uiteindelijk een getal.
Echt tastbaar wordt het pas als we de 'grote getallen' klein maken. Veel concreter dan een groot getal is een 'personal story', het verhaal van één persoon. Want je verplaatsen in een ander is voor de meeste mensen een stuk makkelijker dan zich een beeld vormen van de massa. Daarom doen fondsenwervers er goed aan om weg te blijven van de grote getallen. Vertel het verhaal van één persoon, van die ene man of vrouw, dat ene kind en wat zij hebben meegemaakt. En vertel vervolgens dat er net als hem of haar nog vele anderen zijn.
In bijna iedere conflictsituatie of na een grootschalige natuurramp zijn er vluchtelingen en vluchtelingenkampen. Het zijn de verzamelde verhalen van vaak tienduizenden mensen. Vertel het verhaal van één meisje in zo'n kamp, waarom ze vluchtte, hoe ze er kwam, het risico op verkrachting dat ze er iedere dag loopt, de spanning, de onzekerheid, de honger, de angst voor de toekomst, de eenzaamheid die ze ervaart...en bijna iedereen kan zich erin verplaatsen. Het verhaal van één persoon vertelt daarmee het verhaal van allen. Omdat de massa dan een gezicht heeft gekregen.
Fondsenwerving draait om mensen emotioneren, ze echt raken. Een beroep doen op hun inlevingsvermogen, hun empathische gevoel. In een massa kun je je niet inleven, in een ander mens wel. Ongeacht het medium, persoonlijke verhalen zullen mensen altijd blijven raken. Iedere leeftijdscategorie, iedere generatie, toen, nu en in de toekomst. Fondsenwerving draait om persoonlijke verhalen. Niet om getallen!
Volg je Fundraiser Online op Twitter?
@FundraiserOnl
@FundraiserOnl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten