Volg mij!

We twitteren wat af als goede doelen. Dat doen we niet zomaar.  We hebben een doel. Maar wanneer we kijken naar het feitelijke gedrag van goede doelen op Twitter, is de vraag gerechtvaardigd: Bereiken we ons doel op deze wijze? 

Wat verwacht iemand die ons volgt eigenlijk van ons? Is dat een reële verwachting? Mag hij of zij dat verwachten en voldoen we dan aan die verwachting?

Afgelopen week is de nieuwe Twitter Top 250 gepubliceerd. Wanneer we wat gedetailleerder naar de resultaten kijken, ook naar het deel dat niet in de gepubliceerde lijstje staat, valt op dat het gedrag van de goede doelen op Twitter nog al verschillend is. Soms zelfs onbegrijpelijk...     

Verhouding Following/Follower

Intrigerend zijn bijvoorbeeld de verhoudingen tussen volgers en gevolgden die per organisatie waargenomen worden. Daar waar de ene organisatie een ratio van 2 heeft, dus twee keer meer accounts volgt dan dat het aantal volgers dat ze zelf heeft, zijn er andere organisaties met een ratio van minder dan 0,2. Die volgen dus zelf, in verhouding tot het aantal volgers, bijna niemand.
  
Het verschil treffen we overigens zowel bij de kleine als grote accounts aan. Ook de grootte van het merk lijkt geen verklarende factor te zijn. Kijk maar eens naar dit overzicht van de 20 grootste goede doelen in eigen fondsenwerving. Zoals we zien zijn ook hier de verschillen erg substantieel...


Hierbij moet overigens opgemerkt worden dat een ratio boven de 1,1 niet mogelijk is indien je meer dan 2.000 accounts volgt op Twitter. Hogere ratio's dan 1,1 komen dus alleen bij minder dan 2.000 gevolgde accounts voor.

Waarom volgers?

Waarom willen we eigenlijk veel volgers? Is dat überhaupt wel een doelstelling die nagestreefd moet worden? En als we al veel volgers willen, door wie willen we dan gevolgd worden?

Het antwoord op de vraag of we veel volgers willen lijkt logischerwijs 'ja' te zijn. Meer volgers betekent immers een groter bereik van onze boodschap. Twitter is een sociaal medium, een communicatiekanaal dus, en de inzet van een dergelijk kanaal dient altijd gebaseerd te zijn op 'bereik'.

Maar de vraag door wie we gevolgd willen worden is een stuk onduidelijker. Bij veel goede doelen lijkt er op z'n minst de hoop of verwachting te zijn dat een aantal van deze mensen donateur zijn of zullen worden.

Verwachting van donateur

Als we dat als uitgangspunt nemen is de volgende vraag natuurlijk: 'Wat verwacht die (potentiële) donateur van je?'

Een betrokken relatie, en het feit dat ze je volgen mag je best als een uiting van betrokkenheid zien, heeft een aantal mogelijke verwachtingen. Hij of zij...
  • wil op de hoogte blijven van de projecten van je organisatie
  • wil op de hoogte blijven van het laatste nieuws van je organisatie
  • wenst uiting te geven aan zijn/haar persoonlijke interesse in je organisatie
  • wil je ondersteunen
  • wil met je in contact kunnen treden
Is het dan logisch om te veronderstellen dat indien iemand een goed doel volgt,die persoon daarvoor  'beloond' wenst te worden door op z'n minst daarvoor de erkenning te krijgen van 'terug gevolgd worden'?

Mijn mening 

We zien dat er organisaties zijn die daar duidelijk op inzetten, maar ook dat er organisaties zijn die er voor kiezen om zo goed als niemand (terug) te volgen. Daar snap ik helemaal niets van.

Vanuit het standpunt van de donateur vind ik het ronduit vreemd dat ik niet terug gevolgd wordt. Bijna net zo schofferend als 'ontvolgt' worden door een goed doel. Ik ben blijkbaar goed genoeg om te doneren, te collecteren, zelfs mijn organen te doneren, maar verder...

Iedereen mag er het zijne van denken, maar wat mij betreft geldt dat wanneer je me niet terug volgt, ik je gegarandeerd niet meer zal ondersteunen. En in bovenstaande lijst zit een organisatie die ik al meer dan twintig jaar als donateur en vrijwilliger gesteund heb. Als zelfs die blijk van waardering er al niet af kan. Het kost je helemaal niets om mij te volgen, zelfs een bedankbrief is duurder!

Het non argument

Ik heb deze stelling al een aantal keren aan goede doelen voorgelegd. Bijna altijd is het gehanteerde argument dat 'we dan een veel te drukke timeline hebben'.

Dit slaat echt nergens op. Gebruik een management tool en maak een gesloten lijst van de accounts die je wel actief wilt volgen. Volg dan die lijst, in plaats van je timeline. Probleem opgelost.

De nuance

Ik begrijp best dat het als goed doel weinig zinvol is om ieder bedrijf dat je gaat volgen automatisch terug te volgen. Zoals ik er ook alle begrip voor heb dat je Fundraiser Online niet wenst te volgen. Moet ik me maar niet willen verstoppen achter een logo. Maar mij als privé persoon niet willen volgen? Ik vind het maar vreemd.

Sowieso ben ik geen al te groot voorstander van  automatisch iedereen terug volgen. Je mag als goed doel best keuzes maken in wie je wel en niet volgt. Tenslotte is het wel voor iedereen zichtbaar wie je volgt en dat kan uit imago-oogpunt schadelijk zijn. Enige beleidsvorming lijkt me dan ook meer dan zinvol.

Indien je gedoseerd terug volgt zul je op een ratio van tussen de 0,5 en 0,8 uitkomen. Dat is meer dan het nastreven waard! En het komt in ieder geval een stuk minder arrogant over...


Volg je Fundraiser Online op Twitter?

Follow FundraiserOnl on Twitter

Geen opmerkingen:

Een reactie posten