It's a dirty job, but...

Het gaat niet goed met de economie. Heel wat mensen raken hun baan kwijt en zijn op zoek naar een nieuwe uitdaging in hun leven. Met grote regelmaat word ik het laatste jaar dan ook door mensen benaderd die 'voor een goed doel willen werken', want dat lijkt ze wel wat.

Ja, dat is ook zo, het is geweldig! Maar niet wanneer de keuze uit nood geboren is, en al helemaal niet wanneer de echte innerlijke overtuiging ontbreekt. En als je dan toch heel graag wil, vraag je dan serieus af of 'fondsenwerver' wel de juiste keuze voor je is! 

Het is een onderbelichte beeld, dat van de fondsenwerver bij een goed doel. Voor alle duidelijkheid: Teneinde enigszins bij de focus van dit blog te blijven schrijf ik dit vanuit het oogpunt van een fondsenwerver, maar dat wil niet zeggen dat het in sommige opzichten niet net zo goed voor medewerkers van goede doelen met een andere functie geldt.

Goed geschoold

De meeste fondsenwervers zijn goed geschoold, beschikken meestal over een afgeronde HBO of universitaire opleiding. Ze zijn net als in het bedrijfsleven gewone medewerkers die een arbeidsovereenkomst met hun werkgever hebben. Net als in de 'gewone wereld' staat daar een beloning tegenover. Niet hoog natuurlijk, want we zijn werkzaam voor een goed doel, dus dat kan en mag niet.

Ze rapporteren aan een leidinggevende, die hun functioneren beoordeelt en van wie ze dus afhankelijk zijn voor het verloop van hun carrière. Want fondsenwervers zijn net echte mensen, die zich willen ontwikkelen, willen groeien, meer zeggenschap willen enz. Dat brengt vanzelfsprekend af en toe wrijving en spanning met zich mee, en in sommige gevallen ook onzekerheid en onvrede.

Aardig

In het dagelijks werk heeft een fondsenwerver meestal een actiebudget ter beschikking en heeft natuurlijk een financiële doelstelling. Teneinde die doelstelling te realiseren is hij of zij voor de totstandkoming van die acties afhankelijk van een groot aantal collega's, waartussen vaak een aanjagende rol vervult wordt. Want die fondsenwerver moet door, maar de collega's vinden zijn/haar verzoeken maar lastig en kennen er geen hoge prioriteit aan toe. Het is immers geen 'core business', we zijn er niet voor opgericht om geld in te zamelen, maar om hulp te verlenen! \

Wil je in die context wat bereiken, moet je vooral als persoon aardig gevonden worden. En dat valt niet altijd mee als je wel harde doelstellingen hebt te realiseren.

Met de nek aangekeken

Die fondsenwerver wordt overigens intern vaak met de nek aangekeken. Want hij is lastig, is zo'n type dat mailingen verstuurt en telemarketing promoot of die lastige straatwervers op je afstuurt. De overige collega's vinden dat maar niks en ventileren dat intern ook maar al te graag. Ze willen vaak wel het geld, maar niet de verantwoordelijkheid voor waar dat vandaan komt. De fondsenwerver is vaak niet populair onder collega's, sterker nog, ze schamen zich soms openlijk voor de werkzaamheden!

Collega's snappen die fondsenwerver vaak ook niet. 'We doen prachtig werk, het geld daarvoor komt toch vanzelf wel binnen?' is een drogreden die veel van die collega's daartoe bezigen. Ze kunnen zich oprecht niet voorstellen dat het allemaal heel wat complexer is. En probeer ze vooral niet uit te leggen dat het project waar zij zich voor inspannen iedere vorm van 'steunwaardigheid' ontbeert...

Pinautomaat

Het resultaat is overigens sowieso nooit goed genoeg. De fondsenwerver wordt vooral gezien als een oneindige pinautomaat waar altijd nog wel wat te halen valt. In veel organisaties stikt het van de 'rupsjes nooitgenoeg', die altijd weten te vertellen hoeveel leed er in de wereld nog is en de fondsenwerver vooral verwijten dat er niet nog meer geld beschikbaar is. Succesvolle wervingsacties bestaan in hun ogen niet, dus een fondsenwerver erkennen en waarderen voor een geslaagde actie gebeurt intern zelden. En falen is geen optie, want dan moeten er projecten geschrapt worden en bij een goed doel betekent dat dat je verantwoordelijk wordt gesteld voor nog meer leed!

Daarom is het ook niet verwonderlijk dat fondsenwervers, zeker wanneer ze vrij geïsoleerd in kleinere organisaties werken, vaak erkenning van collega fondsenwervers bij andere goede doelen zoeken. Die kunnen immers wel beoordelen wat 'goed' of 'niet goed' is geweest en er hun waardering voor uitspreken.    

Buitenwereld

En dan is er natuurlijk ook nog de 'buitenwereld'. De fondsenwerver moet daar enthousiast, energiek, gepassioneerd en gedreven overkomen, mensen overtuigen van het belang van het werk van de organisatie en mensen overhalen om ervoor te doneren. Ze moeten een veelvuldig 'nee' kunnen incasseren en dankbaarheid tonen voor iedere gift. Die buitenwereld verwacht overigens dat het allemaal niets kost, dat die fondsenwerver geen gezin heeft, geen huur of hypotheek en niet hoeft te eten en dus tegen een minimale, in hun ogen eigenlijk altijd te hoge, beloning, het werk verricht.

Ze hebben een vast aantal werkuren en daarbuiten hebben ze hun privé leven, dat logischerwijs enigszins gescheiden wordt gehouden van het werk. Je kan immers niet  24 uur per dag met het leed van de wereld op je schouders lopen. Maar ja, als iemand vraagt wat je doet, vertel je trots en enthousiast dat je bij een goed doel werkt en fondsenwerver bent. Waarna je vervolgens alle stereotypen denkbeelden aan mag horen over 'die lastige telefoontjes tijdens het eten', 'die vele mailingen die ongelezen de papierbak in zijn gegaan', 'de teveel verdienende directeuren', enfin je kent de verhalen wel. Oh ja, en er zijn teveel goede doelen en ze bereiken helemaal niets! Zakkenvullers zijn het...'

Lastige functie

Het is gewoon een lastige positie! Een functie die, net als vele anderen maatschappelijke functies overigens, vaak niet de waardering krijgt die het verdient. Het vergt dan ook een sterke karakter en een stabiele persoonlijkheid om je in al dat geweld staande te houden. Het is niet verwonderlijk dat die fondsenwerver het af en toe gewoon gehad heeft met z'n job, z'n collega's en z'n werkgever, alleen nog de negatieve kanten ziet en de behoefte heeft om z'n werk z'n werk te laten.

Maar...

En dan bedenk je waarom je het allemaal ook alweer deed, wat er dankzij jouw inspanning mogelijk is gemaakt en realiseer je je:

 'It's a dirty job, but someone's got to do it.'

Wanneer je dus een carrière switch overweegt, bedenk dan goed wat je wilt en wat de consequentie is. Idealiseer het werk niet en ga bij jezelf te raden waarom je dit wilt en of je in staat bent om die motivatie vast te houden. Want je innerlijke overtuiging, die moet vooral heel sterk zijn!

Heb je Fundraiser Online al bezocht op Facebook?

Op mijn Facebook pagina vind je nog veel meer interessante informatie voor fondsenwervers!

Volg Fundraiser Online op Twitter