Fondsenwerving kan wel wat innovatie gebruiken.
Maar welke plek heeft innovatiebeleid in een goede doelen organisatie? Is het ingebed in de organisatiestructuur? Een continu proces? Of blijft het bij een incidentele brainstorm?
De prijs van succes
De afgelopen jaren zien we dat de levensduur van bedrijven sterk is afgenomen. Ter indicatie, de levensduur van een bedrijf in de S&P 500 was in 1958 nog 61 jaar, nu is dat nog maar 18 jaar!* Dergelijke ontwikkelingen zien we ook in de non-profit terug. Ook in Nederland vinden de laatste jaren steeds meer fusies plaats en verdwijnen goede doelen of maken een doorstart na een faillissement.
Voor alle goede doelen geldt dat we succesvol willen zijn. Maar succes komt niet vanzelf, het is het resultaat van risico nemen en vernieuwen. En dat is een prijs die veel organisaties niet altijd bereid zijn te betalen.
Risico nemen is immers beangstigend en werkt daardoor verlammend. Dus volgt uitstel. Kunnen we hetzelfde blijven doen, maar net wat efficiënter? Kunnen de kosten nog wat lager?
'Hetzelfde doen dat we altijd al deden', is geen houdbare strategie op de lange termijn. Vroeg of laat houdt het dan op. Innoveren moet, simpelweg omdat het veel makkelijkere 'efficiency-denken' marges zodanig verkleint, dat de financiële ruimte om te investeren in vernieuwing letterlijk opgegeten wordt.
De verborgen kosten van kostenminimalisatie
Minimalisatie van kosten is een reflex van veel organisaties als resultaten onder druk staan. Dat gebeurt op veel verschillende manieren, maar er is wel een lijn in te ontdekken:
- Er wordt eerst gesneden in actiekosten. Dat begint met het opnieuw onderhandelen met leveranciers over inkoopkosten of het op zoek gaan naar andere leveranciers die net iets goedkoper zijn. Vaak worden marges verbeterd door kwaliteit in te leveren.
- De volgende stap is het stoppen/beperken van 'onrendabele acties', waarbij veel organisaties de fout maken om wervingsketens in delen op te splitsen en het rendement van de zo ontstane schakels apart te beoordelen, zonder naar het onderlinge verband te kijken. Ze verzwakken daarmee niet enkele schakels, maar de gehele keten!
- Vervolgens komen de overheadkosten aan de beurt. Eerst de kosten die relatief pijnloos lijken. 'Uitbesteed werk' doen we voortaan zelf wel, zonder over deskundig personeel te beschikken, training en opleiding van medewerkers kan ook wel wat minder, en er kunnen wel wat extra uren gerealiseerd worden door minder te vergaderen. We besparen op kosten die geen directe bijdrage aan het resultaat hebben, zoals onderzoeken, en de investeringen in ICT kunnen nog wel een jaartje uitgesteld worden.
- Als dat ook niet meer helpt, komt de laatste kostenpost aan de beurt...de medewerkers. Eerst verlengen we tijdelijke contracten niet meer, maar vervangen we 'dure medewerkers' door 'vers bloed' (lees: onervaren jongere medewerkers die goedkoper zijn) en desnoods volgt er zelfs een reorganisatie om arbeidsplaatsen te schrappen.
- geen financiële ruimte meer om te innoveren;
- geen tijd meer om een innovatie tot wasdom te laten komen;
- geen kennis in huis om innovatief te zijn.
Innovatie is een overlevingsstrategie!
Innovatie is geen luxe, het is voor iedere organisatie, ook een non-profit, een noodzakelijke strategie om te overleven. Stilstand is achteruitgang en dat gaat in een steeds hoger tempo.
Waarom is het innovatievolume van goede doelen op het terrein van fondsenwerving dan zo beperkt? Veelal zijn fondsenwervende ontwikkelingen in fondsenwerving vooral gebaseerd op een 'me too'-tactiek, en ontbreekt het aan tijd, middelen en kennis om daadwerkelijk te innoveren.
Er zijn veel oorzaken aan te wijzen, maar de kern is bijna altijd terug te voeren op 'risicomijdend gedrag'. Totdat het te laat is.
In mijn dagelijkse praktijk kom ik daardoor (te) veel organisaties tegen waar er pas over innovatie nagedacht gaat worden als het water tot de lippen is gestegen. Dan is er geen ruimte meer om te investeren.
De les: Op tijd beginnen en nooit meer stoppen!
Succesvol innoveren in de 21ste eeuw
Daarmee komen we bij het proces van succesvolle innovatie.
We hebben lang in een wereld geleefd waar we de strategische richting van een organisatie bepaalden door uitgebreide plannen te maken. Niet dat die ooit uitkwamen, maar dan volgde een aanpassing, en gingen we op vrijwel dezelfde weg voort. Zo veel als mogelijk werden risico's uitgesloten. We wilden controle.
De versnelling van technologische cycli in de laatste twee decennia heeft er echter toe geleid dat onze planningscycli het letterlijk niet meer kunnen bijbenen. Waar we vroeger de tijd hadden om een uitgebreid plan te maken en met een goed doordacht en geëvalueerde product of dienst de markt te betreden, ontbreekt daar nu simpelweg de tijd voor.
Het zal dus anders moeten en het gaat ook al anders. Snelheid, en dus tijd, is een vaak beslissende factor geworden. 'Time-to-market' beslist steeds vaker over het verschil tussen succes en falen.
Dat moderne bedrijven het zich maar al te goed realiseren werd de afgelopen week nog bewezen, toen Twitter versneld Periscope naar de markt bracht, om een onoverbrugbare achterstand op Meerkat te voorkomen. **
In de strategieliteratuur komt er daarom steeds meer aandacht voor nieuwe manieren van innoveren. Enkelen daarvan zijn ook goed toe te passen op de wereld van fondsenwerving.
In de komende tijd besteed ik daarom aandacht aan die diverse vormen en elementen van innovatie.
Welke methode is succesvol en welke (nog) niet? Hoe is het toe te passen voor goede doelen, ook voor hen die geen grote budgetten hebben? Hoe maak je innovatie een continu proces? Welke bruikbare tools zijn er?
Zelfs de wereld van innovatie innoveert. Doe je mee?
* Bron: Innosight (pdf)
** Twitter lanceert eigen livestreaming app Periscope (nu.nl)
Heb je Fundraiser Online al bezocht op Facebook?
Op mijn Facebook pagina vind je nog veel meer interessante informatie voor fondsenwervers!
Volg Fundraiser Online ook op Twitter
Geen opmerkingen:
Een reactie posten