Doneer! Juist nu!

'Als er ergens in Nederland iets over fondsenwerving van goede doelen geschreven wordt, lees ik het.'

Nou ja, dat is natuurlijk niet helemaal waar, maar neem van mij aan dat ik wat er over onze branche gezegd wordt erg graag tot mij neem. Het positieve én het negatieve. Want ook van negatieve uitingen valt veel te leren.

Af en toe wordt je dan toch verrast en zetten die vaak ongezouten meningen je aan het denken. Zo ook deze opmerking...

Quote

De uitspraak komt uit de rubriek 'Wat U zegt' van de Telegraaf van maandag 10 juni 2013. De complete mening kunt u hier vinden. Het betreft een heel ander (sub)onderwerp, maar mijn aandacht werd vooral getrokken door het laatste deel van de laatste zin die luidde:

'...begrijp me niet verkeerd ik gun al die stichtingen hun geld maar op dit moment denk ik dat ze (moeder van de schrijver-WvK) het beter in de economie kan pompen dus iets aanschaffen.'

???
 
'Is dit de mening van een individu?' dacht ik meteen. Of is deze perceptie breder gedragen?

Het maalde rond in mijn hoofd en omdat ik toch in Den Haag was (ik las dit aan de leestafel van een café waar ik lunchte) en daar een uurtje over had tussen twee afspraken, besloot ik de vraag voor te leggen aan mijn tafelgenoten. Geen verantwoord onderzoek, wel een snelle indruk.

Verbaasd

Mijn vraag aan hen luidde:

'Vindt u dat een donatie aan een goed doel bijdraagt aan de ontwikkeling van de economie in Nederland?'

Mijn vijf tafelgenoten vonden allen van niet en hadden daar de volgende argumentatie voor:
  • "Het zijn toch geen bedrijven?"
  • "Een goed doel is een non-profit. Nee dus!"
  • "Het gaat allemaal naar het buitenland."
  • "Het levert ons land toch niets op?"
  • "Goede Doelen betalen toch geen belasting?"
  • "Ze maken de wereld een beetje mooier, maar verder..."
  • "Het zijn toch net bijstandtrekkers, ze krijgen geld en doen er niets voor."
  • "Ze kosten alleen maar geld."
Auw!

Ik geef eerlijk toe, ik ben maar niet in discussie gegaan. Maar verbaasd was ik wel. En eigenlijk ook wel wat teleurgesteld en boos. Ik voelde me blijkbaar toch persoonlijk aangesproken.

Beeldvorming

Ik benadruk nogmaals dat dit geen gedegen onderzoek is, maar op z'n minst blijft bij mij de stellige indruk achter dat een deel van de Nederlandse bevolking er oprecht van overtuigd is dat goede doelen weliswaar een sociaal rendement hebben, maar zeker geen economisch rendement.

Dat is een zorgelijke beeldvorming!

In de allereerste plaats, zonder hier een uitgebreide economische verhandeling te willen geven, omdat het niet waar is. De non-profit sector levert juist een enorme bijdrage aan de economie.

Denk alleen maar eens aan het percentage van de beroepsbevolking dat werkzaam is bij een non-profit of werk uitvoert in opdracht van een non-profit, al het wetenschappelijk onderzoek dat gefinancierd wordt door non-profits, alle onderhoudswerkzaamheden aan de natuur en aan gebouwen die bijvoorbeeld gefinancierd worden uit bijdragen van donateurs, alle hulpverlening die bekostigd wordt uit donaties, alle toeristen die Nederland bezoeken dankzij onze musea en culturele instellingen, onze bijdrage aan transparantie en daarmee de kostenreductie van informatievergaring... en zo kan ik nog wel even doorgaan!
 
Economische impact van onze sector

In de VS werd enkele jaren geleden deze korte film gemaakt van de economische impact van de non profit sector. Die heb ik al eerder laten zien op Fundraiser Online, maar het is toch goed om er nog eens de aandacht op te vestigen:



Mijn toenmalige oproep, gericht aan VFI en IF, luidde om hier een voorbeeld aan te nemen en ook een dergelijke film te maken, om daarmee duidelijk te maken wat we met elkaar allemaal teweeg brengen en hoe groot het belang van onze sector voor iedere Nederlander is!

Eigen schuld?

Terug naar de oorspronkelijke vraag.

Is hier ook niet een beetje sprake van 'eigen schuld, dikke bult'? Moeten we als sector, ook als fondsenwervers, niet veel meer aandacht besteden aan de economische impact van ons werk?

We hebben vaak de neiging onszelf in publiekscommunicatie als 'zielig, kwetsbaar en afhankelijk' te positioneren. Als een soort veredelde bedelaars. Doen we onszelf daar als sector niet mee tekort? Dragen we daarmee zelf niet bij aan deze perceptie?

Wordt het, juist nu, geen tijd om duidelijker te communiceren hoe groot het economisch belang van onze branche is? Dat juist wij degenen zijn die veranderingen teweeg brengen, de crisis niet veroorzaakt hebben, veel voorzieningen overeind houden. Om aan te tonen dat de Nederlander zonder ons economisch veel slechter af zou zijn geweest?

Anders denken!

We zijn in onze sector heel goed om onderling anderen 'de waarheid' te zeggen en te vertellen wat de andere organisatie allemaal niet goed doen. En dat zelfs breed uit te venten. De recente, volslagen misplaatste publiekscampagne van het CBF is daarbij een triest dieptepunt, maar is er helaas wel een goed voorbeeld van.

Als we deze middelen en energie nu eens in zouden zetten om als branche onze kracht te tonen, om te laten zien dat juist wij de motor van een mooie toekomst zijn, zou daar de Nederlandse economie én daarmee wij allemaal, niet meer bij gebaat zijn?

Het wordt hoog tijd dat we als sector anders gaan denken en anders gaan communiceren. We mogen trots zijn op wat we met elkaar doen. Laten we dat nu eens collectief gaan uitdragen!


Fundraiser Online vind je ook op Facebook!
Lees nog meer interessante informatie voor fondsenwervers.

Follow Me on Facebook

Volg Fundraiser Online ook op Twitter
Follow FundraiserOnl on Twitter


   

 

2 opmerkingen:

  1. Je hebt volkomen gelijk Walter. Mijn collega en ikzelf zeggen al een tijdje dat goede doelen commerciëler moeten worden en daar hoort ook bij dat je positief en vooruitstrevend over je eigen werkzaamheden moet zijn. Daarom zijn wij vorig jaar een marketingbureau voor goede doelen begonnen, en hebben wij nu de uitvinding van de eeuw bedacht. We zijn nu druk om dat in de markt te zetten en als dat lukt dan veranderd er veel in goede doelen land.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Krachtig betoog en plaatst de vinger op de zere plek. Toch krijg ik ook veel positieve input. Ik zie en praat dagelijks met veel mensen die zich willen inzetten voor een goed doel en nadenken over hoe zij een bijdrage kunnen leveren.

    Misschien had je er juist wel met de mensen rond de tafel in gesprek met ze over moeten gaan? Bijna elke persoon heeft een connectie met een doel als onderdeel van hun identiteit. Ze weten alleen niet altijd goed hoe er uiting aan te geven. Alleen doneren is voor vele niet de ervaring die zij zoeken. Goede doelen organisaties moeten veel meer een aanbieder worden dan een vrager. Een aanbieding van activiteiten om een verschil te maken, voor zowel sociaal als economisch rendement.

    BeantwoordenVerwijderen