Die was gebaseerd op de homogene groep van 100 Twitter accounts die al 3 jaar lang gevolgd worden in het kader van de Twitter Top 250.
Dat heeft meer dan interessante data opgeleverd, waar we als fondsenwervers en communicatiemedewerkers heel wat van kunnen leren.
Vandaag een blik op de accounts die (1) echt goed gepresteerd hebben en (2) op het fenomeen 'terugvolgen'. Draagt het bij aan een betere prestatie?
Uitzonderingen op de regel
De vorige blogpost ging over gemiddelden. Natuurlijk kent ieder gemiddelde een uitzondering, gemiddelden gaan immers nooit op voor iedere individuele waarneming in een populatie.
Daarom is het ook goed om eens te kijken naar organisaties die in het laatste jaar (sinds de 1e meting van 2013) de gemiddelde ontwikkeling van de homogene groep duidelijk overstegen hebben.
Dat vraagt echter wel om een definitie van 'een goede prestatie'.
Om dat in beeld te brengen heb ik twee variabelen gecombineerd en afgezet tegen het gemiddelde van de populatie.
- In de eerste plaats is dat de groei van het aantal volgers
Maar die groei is pas relevant indien het wordt afgezet ten opzichte van de basispopulatie.
Van 1 naar 2 volgers is immers een 100% groei, maar om daar nu trots op te zijn? Dan is van 5.000 naar 10.000 volgers van een andere orde.
- Daarom is het groeipercentage ook afgezet tegen het gemiddeld aantal volgers per organisatie.
Dat levert een diagram op dat er als volgt uitziet, waarbij opgemerkt dient te worden dat er voor de leesbaarheid van de grafiek voor gekozen is om 2 accounts weg te laten, namelijk @WorldPress Photo (heel veel volgers) en @IFAWNL (slechts 16 volgers op startdatum, waardoor een heel hoog groeipercentage gerealiseerd wordt):
De accounts die blijkens de grafiek afgelopen jaar echt beter presteerden zijn degenen die een bovengemiddelde omvang hebben, gebaseerd op een bovengemiddelde groei. Dat zijn de 11 accounts die zich in het kwadrant rechtsboven bevinden en het in de grafiek weggelaten account van World Press Photo.
In onderstaande tabel zijn de groeicijfers van deze 12 accounts weergegeven:
Geconcludeerd mag worden dat deze 12 echt iets heel goed gedaan hebben!
Interactie
Twitter heeft vele vormen van interactie, maar één ervan is zeker het tonen van interesse in je volgers. 'Terugvolgen' is wel degelijk een relevant gegeven. Je toont zo daadwerkelijke interesse in je volgers.
Hoe pakken goede doelen dit aan? Dit is de ontwikkeling sinds 2012:
- Het aantal gevolgde accounts groeit weliswaar, maar die groei blijft wel achter bij de groei van het aantal volgers. In verhouding volgen we dus steeds minder terug.
Helaas is de groep waarover gemeten wordt te klein om daar een betrouwbare uitspraak over te doen. Ik kan slechts volstaan met de waarneming dat er wel indicaties voor zijn dat 'terugvolgen' helpt.
Wanneer ik degenen met een following/followers-ratio tussen de 0,5 en 1,0 aangeduid als de 'terugvolgers' en hen vergelijk met de accounts die een ratio onder de 0,2 hebben neem ik het volgende waar:
- De groei in volgers van de 'terugvolgers' is iets groter dan van hen die dat niet doen (50% versus 41% in het afgelopen jaar);
- De 'terugvolgers' tweeten beduidend meer dan zij die niet terugvolgen, 1.490 tweets per organisatie versus 889 tweets per organisatie in het afgelopen jaar.
Like Fundraiser Online op Facebook!
Op mijn Facebook pagina vind je nog veel meer interessante informatie voor fondsenwervers!
Volg Fundraiser Online ook op Twitter
Weer een hele interessante analyse! Persoonlijk vind ik het terugvolgen altijd een lastig dilemma. Voor het ‘luisteren’ op Social Media gebruiken we bij ons andere tools (in dit geval Coosto), dus iedereen die iets aan / over ons of over relevante onderwerpen tweet kunnen we op reageren (en lezen we in ieder geval).
BeantwoordenVerwijderenOp dit moment hebben we met de @Natuurmonument account inderdaad een hele lage volgers/gevolgd verhouding, maar misschien is het slim om die ‘aanpak’ weer eens tegen het licht te houden.
Ik heb een kort plus/mis lijstje gemaakt, waarom wij tot nu toe kozen om niet zoveel volgers terug te volgen. Ik hoor natuurlijk graag hoe jullie hier over denken :-)
Waarom wel:
+ Voor de fans voelt het leuk dat ze gevolgd worden door de organisatie waar ze fan van zijn.
+ Meer mogelijkheden via DM.
+ Past meer bij Twitter en is socialer.
Waarom niet:
- Niemand heeft tijd om alle tweets van tienduizenden volgers te lezen. En aangezien ze niet gesorteerd worden op relevantie heb je er in de praktijk niet heel veel aan.
- Kost veel handelingstijd om te kiezen welke fan je wel of niet volgt.
- Verplicht met jezelf om nog meer met lijsten werken (= extra werk).
Hallo Jeffrey,
VerwijderenEigenlijk vind ik de 'waarom niet' argumenten onjuist, omdat het argumenten zijn die voortvloeien uit 'interne knelpunten rondom werkorganisatie', maar geen relationele argumenten in de verhouding tussen donateur/geïnteresseerde/enz. en het goede doel betreffen. Ik snap ze wel, maar vind het desondanks principieel een verkeerde prioriteitsstelling.
Een ander argument 'voor' is overigens dat het de verhouding volger/gevolgde voor je volger nadelig beïnvloedt, hetgeen bij hogere aantallen gevolgde accounts een limiet op de groei van het account van die persoon/organisatie kan zijn. (de 2.000 grens en de 10% regel daarboven)
Tot slot vind ik het ook van een vorm van arrogantie getuigen: We zenden wel, je mag ons volgen, maar luisteren willen we niet'
Kortom, ik zou het nooit aanbevelen!
Hoi Walter,
VerwijderenEr is natuurlijk altijd een verschil tussen de ideale situatie en dagelijkse praktijk :-) Natuurlijk ben ik het met je eens dat het beter staat/is als je als organisatie je fans en geinteresseerden terug volgt, dus relationeel is er inderdaad (zoals je al aangaf) geen argument om het niet te doen.
Maar op dit moment kijk ik vooral praktisch hoeveel tijd heb ik te besteden en hoe kan ik die zo effectief mogelijk inzetten. Met de grote hoeveelheid social media kanalen onder mijn beheer is het terug volgen van Twitterfollowers bij mij één van die dingen die afgevallen is.
Wellicht is dat een onjuiste prioriteitsstelling (daarom is het zeker goed om hier intern nog eens kritisch naar te kijken, zeker met de analyse uit deze Blog).
Dus als je als organisatie de tijd ervoor hebt (of wellicht met de inzet van een stagiair), zou ik er zeker voor kiezen om het wel te doen, maar in de drukke wereld waar we in zitten blijft het natuurlijk altijd een afweging hoe je je tijd het beste inzet.