Vorige week hoorde ik twee fondsenwervers praten over het verval in hun bestand van automatische incasso donateurs. Ze hadden het over de opzeggingen en het overlijden van donateurs. Hoe belangrijk die redenen ook zijn, ze vergaten een meer verborgen reden met een grotere impact...inflatie!
Fondsenwerving gaat over geld. Over de waarde van geld valt heel wat te vertellen. Dus zou iedere fondsenwerver hier veel van moeten weten. Maar is dat ook zo? Hoeveel fondsenwervers houden er rekening met de inflatie-ontwikkeling als ze de waarde van het bestand bepalen?
Een stukje historie
Op 1 januari 2002 voerden 12 Europese landen (+ San Marino, Vaticaanstad en Monaco), waaronder Nederland de Euro in. Een hectische tijd, omdat er aan deze grootste monetaire omwisselingsoperatie in de wereldgeschiedenis behoorlijk wat onzekerheid vooraf ging. Vergeet bijvoorbeeld niet dat drie maanden ervoor de wereld nog geschokt was door de aanslagen van 9/11.
Als fondsenwerver vergeet je om vele redenen de jaren 2001en 2002 nooit meer. 2001 was niet alleen het jaar van 9/11, maar vooral het jaar waarin Nederland zich opmaakte voor de Euro-omwisseling, tegen een discutabele wisselkoers, waardoor de inflatie dat jaar maar liefst 4,5% bedroeg. Dat hadden we sinds 1982 niet meer meegemaakt. 2002 werd vervolgens het jaar waarin iedereen de prijzen nog aan het terugrekenen was naar guldens en daardoor deze inflatie extra voelde. 'Goh, wat is alles duur geworden; boeven zijn het, die winkeliers!' was toen een veelgehoorde kreet.
Na 2002 zag je in de goede-doelen-wereld nog lang op subtiele wijze de grote effecten van de invoering van Euro. De jaarlijkse contributie van 35 gulden was plotseling € 15,88 geworden en bleef dat nog jaren. De maandelijkse afschrijving van 10 gulden werd € 4,53 en de meeste goede doelen pasten dit pas veel later aan. Bedenk dat dit dus in jaren was dat er respectievelijk 2,6% (2000), 4,5% (2001) en 3,4% (2002) inflatie was. Ruim 10% waardedaling in 3 jaar tijd, maar ja, in veel gevallen hield het Bestuur of de Algemene Leden Vergadering voet bij stuk en werden contributies niet aangepast.
Als fondsenwerver had je dus een groot probleem, want de groeidoelstellingen werden vaak niet bijgesteld, terwijl een groot deel van je budget in deze 'vervalbestrijding' ging zitten.
De periode 2002-2010
Na 2002 daalde de inflatie in Nederland snel en was het dus voor de meeste fondsenwervers geen belangrijk onderwerp meer. Maar is dat wel waar? In onderstaande grafiek zie je de geldontwaarding van de euro tussen 2002 en 2010.
In de afgelopen 9 jaar is de waarde van 1 euro dus met ruim 15% afgenomen! Heb je daar wel eens bij stil gestaan? Dat heeft behoorlijke consequenties. Het betekent dat in vergelijking met 1 januari 2002 die toezegging van € 5,- per maand nu eigenlijk nog maar € 4,25 per maand waard is. Om een donatie met een waarde van € 5,- euro uit 2002 te krijgen, zou je nu dus om € 5,88 moeten vragen., dat is op jaarbasis toch ruim € 10,60 meer.
Dat lijkt nog niet zo veel, maar op 25.000 donateurs van € 5,- per maand is dat in 2010 een achteruitgang van € 265.000,- . Oeps...dat begint aan te tikken! Oh ja...dat is de achteruitgang per jaar! Opgeteld over de gehele periode levert dat een achteruitgang van € 1,4 miljoen op.
De afgelopen jaren is de inflatie in Nederland erg laag geweest. Als het iets zou gaan stijgen, naar laten we zeggen 2,5% (Macro-economen vinden dat 'normaal', in de jaren '90 was 2,0%+ gebruikelijk, daarvoor was de inflatie meestal veel hoger), zou dat effect overigens nog veel sterker zijn, want dat komt over een zelfde periode neer op een waardedaling van meer dan 25%.
Voor je volgende begroting is het wel degelijk iets om rekening mee te houden. Want 1,5% lijkt niet zoveel maar om de echte waarde van een donateursbestand in stand te houden zal je wel kosten moeten maken. Ieder jaar weer. Inflatie is namelijk ook verval.
Ter vergelijk: Jaarlijks overlijdt minder dan 0,9 % van de Nederlanders (2009: 134.000 van de ruim 16.miljoen Nederlanders). In een donateursbestand zal dat percentage hoger zijn, de donateurs zijn immers ouder dan de gemiddelde Nederlander, maar aan de andere kant leidt niet ieder overlijden van een donateur tot een opzegging, omdat bijvoorbeeld de achterblijvende partner (ruim 40% is gehuwd bij overlijden) nog steeds doneert. Het verval door overlijden is dus echt kleiner dan het inflatieverval!
Kortom: Fondsenwervers, volg de financiƫle ontwikkelingen op de voet, zodat je weet wat je te wachten staat.
Alle in dit artikel genoemde cijfers over inflatie- en overlijden zijn afkomstig van het CBS
Ik moet bekennen dat ik daar als fondsenwerver ook nog niet eerder over nadacht, maar je hebt wel een punt.
BeantwoordenVerwijderenToch maar eens meenemen in de bespiegelingen..