Laten we voorzichtig beginnen...

Bel-me-niet-register, hopeloze retentie cijfers op de door-to-door werving, de mail loopt ook al niet goed en de opbrengst van de collecte valt ook nog tegen ...je zal maar Hoofd Fondsenwerving zijn in 2011. Maar gelukkig, in de verte lonkt aan de horizon de gouden pot bij de regenboog die online fondsenwerving heet.

Alle collega's bij andere organisaties zijn er al druk mee en jij wilt ook, maar hoe te beginnen? Want met dalende opbrengsten is het budget dit jaar wel krap aan het worden en online fondsenwerving levert niet meteen geld op. Totdat iemand met de briljante oplossing komt: 'We nemen er een stagiair bij, die kost niet zoveel en die jongeren zitten er toch al helemaal in!'


Waar hebben we deze oplossing eerder gezien? Nou, ik ben 'm nog al eens tegengekomen. En het werkt bijna nooit. Want meestal gaat het ongeveer zo:

De stagiair komt, gaat aan de slag en komt na enkele weken met een Plan van Aanpak. Omdat hij of zij binnen is gehaald om iets te gaan doen dat het goede doel eigenlijk niet kent, is er niemand die het plan inhoudelijk kan beoordelen. Dus er worden voor de vorm wat kritische vragen gesteld, waarna de stagiair zijn gang mag gaan.

Het ziet er allemaal heel leuk uit, het is nieuw dus al snel wordt er veel naar gevraagd aan de lunchtafel, en de stagiair vertelt enthousiast.  Regelmatig komen er collega's binnenlopen om eens over een schouder mee te kijken en als je even pech hebt gebruiken die collega's de stagiaire ook nog veelvuldig als ICT-helpdesk, want 'jij bent zo goed met computers'.

Iedereen blij, het 'We zijn goed bezig'-gevoel overheerst. Dat wordt zelfs al voorzichtig besproken in het Management Team, waarna zelfs de Raad van Toezicht na twee maanden bij de vraag of 'Wij ook niet wat meer zouden moeten doen met internet' op de hoogte wordt gesteld van 'de eerste successen'.

Diezelfde stagiair  is ondertussen begonnen met het voor hem of haar veel belangrijkere stageverslag, en draagt een paar maanden later, net voor het toch nog gehaaste vertrek, de boel over aan...

....Ja, aan wie eigenlijk?

Want er was toch helemaal geen tijd, ruimte en budget om dit op te pakken, dus die is er nog steeds niet.

Iemand op de afdeling krijgt 'het er bij', maar dat wordt die iemand pas twee dagen tevoren verteld en die moet zich dan eerst nog inwerken (terwijl hij/zij geen tijd had). Dan blijven er twee opties over:

1. Hij/zij heeft helemaal geen affiniteit met online fondsenwerving en besluit als snel dit niet meer te doen.
2. Hij/zij vindt het geweldig leuk, stort zich erin en begint tijd te claimen om eerst eens 'wat aan opleiding/bijscholing te doen'.

Ongeacht welke optie het wordt, de (potentiële) donateurs waarmee online gecommuniceerd werd lopen tegen een muur van stilte, en alle inspanningen van de stagiair zijn inmiddels teniet gedaan. In de minst negatieve variant (2) is er nu één medewerker die wel over wat meer kennis beschikt, maar die is gepromoveerd tot eenling in een ivoren toren. Een eenling die waarschijnlijk ook nog regelmatig te horen krijgt dat 'de stagiair het beter deed!' Bepaald geen stimulerende omgeving om je echt te ontwikkelen, waardoor de kans groot is dat deze 'Koning(in) Eenoog in het Land der Blinden' besluit toch maar eens uit te gaan kijken naar een leukere baan, die overigens zo gevonden is, aangezien er een nijpend tekort is aan Social Media Managers. Waarna het kaartenhuis ineen zakt en de conclusie luidt dat het 'allemaal een hype was', die gelukkig niet al te veel gekost heeft.

Bekend verhaal? Ik kan minimaal een stuk of tien Nederlandse goede doelen aanwijzen waar het zo daadwerkelijk gegaan is.

• Online Fondsenwerving is een strategische keuze met impact op alle facetten van de organisatie.
• Online is een middel, geen doel!
• 'Me too' is geen strategie, het is jaloezie!
• Als je een strategische keuze operationeel afdoet met 'een stagiair', durf je geen keuze te maken, en is het dus geen keuze. Dat heet twijfelen en het is slecht management.
• Als je denkt dat eenlingen dergelijke grote veranderingen kunnen realiseren ben je volstrekt niet berekend op je taak. 
• Zonder budget en tijd gaat het niet lukken, Online fondsenwerving kost geld!
• Indien je besluit online fondsenwerving te omarmen, plan dan op een termijn van 4 jaar.
• Een groot deel van de organisatie zal moeten veranderen, niet één afdeling of nog erger, één persoon.
• Het is geen hype!

Dus: Kies nu eens niet voor de makkelijke oplossing, laat je adviseren door mensen die wel weten waar ze over praten, neem de tijd, reserveer een fatsoenlijk budget voor ontwikkeling en leid je personeel op. Denk ondertussen eerst eens goed na over wat bij jouw goede doel past, waarom je online zou moeten zijn, en wat je doel dan is. Creëer daarvoor dan een breed draagvlak in je organisatie.

Naschrift:

Nadat deze post geschreven was, verscheen op Marketing Facts eerder deze week de volgende blogpost.: 'Social media voor ons bedrijf, we nemen een stagiair' van Jan Willem Alphenaar, met inhoudelijk een vrijwel identiek verhaal. Na hevige twijfel en na wat raad gekregen te hebben, heb ik toch besloten deze post te publiceren, omdat ik niet kan beoordelen hoeveel fondsenwervers dit artikel werkelijk gelezen hebben. Het spreekt overigens voor zich dat ik de analyse van Jan Willem volledig onderschrijf! 

 
Volg je Fundraiser Online al op Twitter? @FundraiserOnl 
Blijf op de hoogte van elke nieuwe publicatie.